اون تیرک چرخان قرمز، سفید و آبی – به عنوان یک آرایشگر، احتمالاً خیلی خوب با این نماد قدیمی آشنا هستید. چه مغازه‌تون یکی از این‌ها رو با افتخار جلوی درش آویزون کرده باشه، چه عادت کرده باشید که اونا رو توی مغازه‌های دیگه ببینید، احتمالاً براتون تعجب‌آور نیست که این تزئین نمادین یک معنی خیلی واضح داره – اینجا یک آرایشگر کار می‌کنه.
اما یک بار دیگه به اون تیرک چرخان نگاه کنید و از خودتون بپرسید – به جز اینکه نشون‌دهنده “آرایشگر” هست، واقعاً می‌دونید معنیش چیه؟
باورتون بشه یا نه، تیرک آرایشگری نماد دوره‌ای هست که خوشحالیم دیگه گذشته. درسته که نشون می‌ده اینجا محل کار یک آرایشگره، ولی معنی واقعیش یه کم خونین‌تر از اون چیزیه که احتمالاً برای شغلتون در نظر داشتید.
آماده‌اید بیشتر یاد بگیرید؟ با احتیاط ادامه بدید، ولی بهتون هشدار می‌دیم – یه کم دل‌آشوب کننده‌ست (نگران نباشید، همه‌ش رو خیلی مناسب تعریف می‌کنیم).
منشأ تیرک آرایشگری: تیرک قرمز، سفید و آبی واقعاً چه معنی‌ای داره؟
امروزه، تیرک قرمز، سفید و آبی که بیرون آرایشگاه نصب شده فقط یک معنی داره – اگه به آراستگی نیاز دارید، یک متخصص داخل مغازه هست که می‌تونه کمکتون کنه.
همین تیرک‌ها در گذشته؟ یه معنی کمی متفاوت داشتن.
در واقع، این تیرک رنگی نشون‌دهنده یکی از بخش‌های نه چندان خوشایند آرایشگری در گذشته هست – رگ‌زنی و خون‌گیری.
اول از همه، بیاید درباره اینکه این از کجا اومده صحبت کنیم.
پوشیده نیست که آرایشگری صدها و صدها سال قدمت داره – در واقع یکی از قدیمی‌ترین حرفه‌های صنعت زیبایی هست.
پس نباید تعجب‌آور باشه که آرایشگری در قرون وسطی رونق داشت.
در اون زمان (حدود ۴۰۰ تا ۱۵۰۰ میلادی)، آرایشگرها متخصصان چندکاره‌ای بودن که خیلی بیشتر از کوتاه کردن مو کار می‌کردن. در واقع، آرایشگرها تقریباً هر کاری که نیاز داشتید انجام می‌دادن، از جمله:
- جراحی
- دندانپزشکی
- متخصص بهداشت
متوجه منظورمون می‌شید، درسته؟
آرایشگرها استخوان‌ها رو جا می‌نداختن، دندون می‌کشیدن، جراحی می‌کردن، گلودرد رو درمان می‌کردن، طاعون رو معالجه می‌کردن و خیلی کارهای دیگه.
ولی مهم‌تر از همه، آرایشگرها یک خدمت خیلی خاص ارائه می‌دادن – رگ‌زنی و خون‌گیری.
آرایشگرهای خون گیر – ارائه خدماتی فراتر از کوتاه کردن مو
در اون زمان، آرایشگرها به خون گیری معروف بودن – یعنی عمل گرفتن خون از بیمار با هدف درمان یک بیماری، عفونت یا ناخوشی.
اگرچه این شاید مثل یک توصیه بد به نظر برسه، یادتون باشه که این دوره‌ای قبل از پزشکی مدرن بود – یعنی نمی‌دونستن که گرفتن مقدار زیادی خون از یک شخص بیمار ایده بدیه.
در واقع، در قرون وسطی از خون گیری برای درمان تقریباً همه چیز استفاده می‌شد، از سرماخوردگی‌های معمولی و بیماری‌های خفیف گرفته تا شرایط جدی و بیماری‌های تهدیدکننده زندگی.
آیا جواب می‌داد؟ نه چندان – ولی این احتمالاً موضوع یک مقاله دیگه‌ست.
تیرک چند رنگ از کجا اومد؟
خب، تا اینجا متوجه شدید که آرایشگر بودن یک کار خیلی خونین بود – ولی این لزوماً توضیح نمی‌ده که تیرک قرمز، سفید و آبی از کجا اومد.
داریم بهش می‌رسیم – صبر داشته باشید.
مشخصاً، این کار خونین باندپیچی‌های خونی زیادی (و منظورمون خیلی زیاده) تولید می‌کرد. باندپیچی‌های خونی (که معمولاً سفید بودن) الهام‌بخش نوارهای قرمز و سفید تیرک شدن – و خود تیرک، خب، نماد شکل وسیله‌ای هست که بیمارها (یا مشتری‌ها) در طول عمل برای کمک به جریان خون اون رو می‌گرفتن.
وحشتناکه؟ قطعاً. مفید بود؟ هنوز در این مورد به نتیجه نرسیدیم.
و اما: آرایشگر مدرن
مشخصاً، رگ‌زنی دیگه جزو شرح وظایف آرایشگری نیست – خدا رو شکر، درسته؟
احتمالاً می‌خواید بدونید این تغییر از خونین و وحشیانه به آرایشگری ساده کی اتفاق افتاد. حدود اواسط دهه ۱۵۰۰، اوضاع شروع به تغییر کرد.
در انگلستان، آرایشگرها از ارائه و انجام درمان‌های جراحی منع شدن (اگرچه هنوز اجازه داشتن دندون بکشن)، ولی تا اواسط دهه ۱۷۴۰ در همون صنف جراح‌ها موندن.
بقیه‌ش هم، همونطور که می‌گن، تاریخ آرایشگریه. همونطور که می‌دونید، امروزه همه آرایشگرهای مدرن روی رویکردهای کمتر خونین برای سلامت و تندرستی تمرکز می‌کنن. به نظر ما، این احتمالاً استفاده بهتری از وقت هم هست.
در حالی که خیلی خوشحالیم که آرایشگر بودن دیگه نیازی به خون گیری نداره (جدی، کدوم یک از شما اگه هنوز اینطوری بود این شغل رو انتخاب می‌کردید؟)، با این حال ارزشمنده که بفهمیم و به ریشه‌های تاریخ آرایشگری‌مون احترام بذاریم.
