در بسیاری از فرهنگهای جهان، مو نشانه زیبایی و سلامت است. متاسفانه، برخورداری از موی سالم برای بسیاری از افراد چالش است. همین موضوع منجر به افزایش مکملهای مو در بازار شده است.
در شرایطی که از ویتامینها و مکملها اغلب به عنوان راز برخورداری از موی سالم تبلیغ میشود، افراد شکاک معتقدند که شواهد علمی مبنی بر فایده استفاده از این محصولات وجود ندارد. این موضوع ممکن است باعث شود از خود بپرسید که ویتامینهای مو چه هستند و آیا آنها موثرند؟
این مقاله به تشریح ویتامینهای مو، تاثیر آنها و پاسخ به این پرسش که آیا ارزش خریدن دارند یا خیر میپردازد.
ویتامینهای مو چه هستند؟
ویتامینهای مو مکملهای ظاهراً مفید برای سلامت مو هستند. بهعنوانمثال، برندهای معروف مدعیاند که محصولاتشان باعث بهبود رشد، درخشش، ضخامت و تقویت مو میشوند.
انبوهی از محصولات در بازار موجودند که بسیاری از آنها مواد اولیه مشابه دارند، از جمله بیوتین، ویتامین C، ویتامینE، کلاژن، اسید فولیک و اسیدهای چرب امگا-3. همچنین ممکن است مواد دیگری از جمله آشواگاندا و جنسینگ نیز داشته باشند که برخی معتقدند این مواد باعث تقویت مو میشوند.
باوجود پرطرفدار بودن، این محصولات اغلب مورد تایید چهرههای مشهور و تاثیرگذار، که پول برای تبلیغ آنها دریافت میکنند است و متخصصان سلامت به ندرت آنها را تایید میکنند.
خلاصه
ویتامینهای مو مکملهای حاوی مواد مغذی هستند که در مورد تاثیر آنها جهت برخورداری از موهای سالم تبلیغ میشود.
کدام مواد مغذی برای سلامت مو مفیدند؟
سلامت مو را عوامل متعددی تعیین میکنند، از جمله سن، ژنتیک، سطح هورمونها، مشکلات پزشکی، تغذیه، استرس و درمانهای مو. به همین دلیل شناسایی علت یا علل اصلی هر یک از این مشکلات دشوار است.
علائم ناسالم بودن مو شامل ریزش یا نازکشدن قابل توجه آن، کمبود رشد، خشکی، ضعیفشدن، شکنندگی و تیرگی است.
در بسیاری از موارد، بهبود تغذیه و سبک زندگی منجر به برخورداری از موی سالم خواهد شد. بهویژه، مصرف کافی این مواد مغذی ضروری باعث بهبود سلامت و یکپارچگی مو میشود.
- پروتئین
- ویتامین A
- ویتامین B12
- ویتامین C
- ویتامین D
- ویتامین E
- بیوتین (B7)
- آهن
- سلنیوم
- روی
پروتئین، به طور مشخص برای رشد مو ضروری است چون عنصر اصلی موست. علاوهبراین، کمبود مواد مغذی مانند ویتامینهای B، آهن و ویتامینهای C و D عامل ریزش مو، رشد کم آن و همچنین ضعف مو عنوان شدهاند.
همچنین ممکن است رژیمهای غذایی بسیار کمکالری و کمچربی، مانند رژیمهای لاغری خاص و همچنین رژیمهایی که در آنها برخی از گروههای غذایی به کلی حذف میشوند، مثل الگوهای غذایی وگنها، باعث افزایش ریزش مو و همچنین ضعیف و ناسالم شدن مو شوند.
درصورتیکه به وجود هر یک از علل زمینهساز ریزش مو یا کمبود رشد آن مشکوک هستید، مهم است که از متخصص پوست یا سایر متخصصان بهداشت و درمان برای شناسایی آنها کمک بگیرید.
خلاصه
مواد مغذی مهم برای برخورداری از موهای سالم شامل پروتئین، ویتامینهای B، ویتامینهای A، C و D و موادمعدنی مانند آهن، سلنیوم و روی هستند. همچنین رژیمهای غذایی کمکالری یا کمچربی عامل موهای ضعیف و ناسالم معرفی شدهاند.
تاثیر ویتامین ها بر مو
باوجود مصرف گسترده ویتامینها و مکملهای مو، دادههای بالینی اندکی برای اثبات تاثیر این محصولات در درمان مشکلات مو وجود دارد.
در شرایطی که مواد مغذی خاص عامل رشد بهتر مو معرفی شدهاند اما نتایج اغلب مطالعات حاکی از آن است که مکملهای مو تنها در افرادی موثرند که عامل اصلی مشکلات موهای آنها به دلیل کمبود موادمغذی موجود است.
به عنوان مثال، مطالعهای که در سال 2016 روی 541 زن که ریزش مو داشتند انجام شد نشان داد که 38 درصد آنها کمبود بیوتین داشتند. محققان معتقد بودند که بقیه موارد ریزش مو به دلیل کمبود سایر مواد مغذی یا بیماریهایی همچون اختلالات تیروئید یا طاسی الگوی زنانه بود.
همچنین، مطالعهای که در سال 2013 انجام شد نشان داد که آهن موجود در بدن زنانی که ریزش مو داشتند بسیار کمتر از زنانی بود که ریزش مو نداشتند.
با این حال، کمبود موادمغذی که معمولاً به ویتامینهای مو، مانند بیوتین و ویتامین C افزوده میشوند، نادر است. همچنین، مصرف این مواد مغذی در شرایطی که با کمبود آنها مواجه نیستید احتمالاً باعث بهبود رشد مو یا بهتر شدن ظاهر آن نخواهد شد.
علاوهبراین، به دلیل عوارض جانبی نامطلوب مصرف مکملهای آهن، بیشتر کشورها تنها در صورت ارائه نسخه از سوی متقاضی، دوزهای بالای این ماده معدنی را ارائه میکنند. بنابراین، آهن تنها در دوزهای پایین به مکملهای مو افزوده میشود یا اساساً از آن استفاده نمیشود.
همچنین، شواهد اندکی در مورد تاثیر مکملهای جلوگیری از ریزش مو که حاوی موادمغذی ماننند آهن، بیوتین، ویتامینهای B، ویتامین C، روی، سلنیوم و اسید فولیک هستند در بهبود رشد یا سلامت مو وجود دارد. حتی برخی مکملها ممکن است باعث تشدید ریزش مو یا ایجاد مسمومیت ناشی از مواد مغذی شوند.
به جای مصرف خودسرانه مکملها جهت بهبود رشد مو، از طریق مشاوره با متخصصان بهداشت و درمان علل زمینهساز ریزش مو را شناسایی کنید و همچنین کمبودهای احتمالی را از طریق رژیم غذایی خود یا مصرف مکملهایی که با وسواس انتخاب شدهاند، یا هر دو درمان کنید.
خلاصه
باوجود استفاده گسترده و محبوبیت ویتامینهای مو، شواهد عملی محدود برای پشتیبانی از مصرف این ویتامینها جهت افزایش رشد مو، پیشگیری از ریزش یا درمان مشکلات مربوط به آن وجود دارد.
توصیه ما در استفاده از ویتامین ها
به جای خرید ویتامینهای گرانقیمت مو، بهتر است که روی تغذیه سالم که شامل میوه و سبزیجات رنگارنگ متنوع، غلات کامل، پروتئین و چربیهای مفید است تمرکز کنید. این کار متضمن دریافت موادمغذی مورد نیاز بدن برای رشد مناسب مو است.
علاوهبراین، حتماً روی سایر جنبههای سلامت خود از جمله خواب کافی، مدیریت استرس و ورزش منظم متمرکز شوید. وقتی بدن عملکرد مناسب دارد، از کارکردهای غیرضروری مانند رشد مو سالم بهتر پشتیبانی میکند.
اگر هیچیک از اطلاحات سبک زندگی موثر واقع نشد، با متخصص بهداشت درمان برای کمک به جهت تشخیص سایر مشکلات زمینهای بالقوه مشورت کنید.
خلاصه
ویتامینهای مو برای اغلب افراد سالم غیرضروری هستند. درعوض، روی رژیم غذایی مغذی، مدیریت استرس، ورزش منظم و خواب کافی تمرکز کنید. اگر نسبت به وجود سایر مشکلات زمینهای مشکوک هستید، با متخصص بهداشت و درمان صحبت کنید.
خلاصه کلام
تا به امروز، نتیجه هیچ مطالعه بالینی ثابت نکرده که ویتامینهای مو و مکملهای آن باعث بهبود رشد مو، پیشگیری از ریزش آن یا بهبود سایر جنبههای موی سالم از جمله خشکی، درخشش یا ضخامت آن میشود.
در موارد نادر که مشکلات مو به دلیل کمبود موادمغذی رخ داده است، مصرف مکملها ممکن است باعث بهبود کیفیت مو شود. رژیمغذایی کمکالری، کمچربی یا کمپروتئین همچنین عامل ریزش مو معرفی شده و افزایش مصرف این مواد ممکن است که مشکل را درمان کند.
بااینحال، بعید است مصرف مکملهای مو توسط اغلب افراد سالم مزیتی به همراه داشته باشد. در عوض، روی رژیم غذایی متنوع شامل مواد غذایی کامل و حداقل فرآوری تمرکز کنید تا نیاز بدن شما به موادمغذی جهت تولید موی سالم تامین شود.
باآنکه ممکن است خرید ویتامینهای مو وسوسهانگیز باشد، بهتر است پول و وقت خود را جای دیگری هزینه کنید. اگر نسبت به علل زمینهساز مشکلات موی خود مشکوک هستید، گزینه مشورت با متخصص بهداشت و درمان را بررسی کنید.